Gettin' down under

Kijkend uit het raam van de auto, zie ik de laatst beelden van mijn omgeving voor me verschijnen. Het is zover, ik ga eindelijk vertrekken naar de andere kant van de wereld. Onderweg naar Schiphol zit ik al met mijn gedachten in Australië. Als ik de beelden buiten zie denk ik alleen maar over de leuke dingen die ik daar kan beleven. Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats loop ik vrij gemakkelijk met mijn backpack naar de vertrekhal voor een laatste afscheid van papz, mamz en Jules. Aangekomen in de hal is het zoeken naar de reisgenoten waarmee ik heb afgesproken. Al snel heb ik hen gevonden en is er nog even wat familytime, voordat ik de douane voorbij loop op weg naar mijn avontuur. Het afscheid was even slikken maar wetend dat ik ook van hen steun voor mijn reis krijg geeft mij het toch ook een goed gevoel.

De vliegreis is heftig. Het zijn lange vluchten inclusief nog enkele wachttijden tussen de vluchten door. Daarnaast mag ik gedurende de vlucht tussen Amsterdam-Londen-Singapore niet roken. Gelukkig is me dit reuze meegevallen maar dat is ook een beetje te danken aan een verkoudheid die ik heb opgelopen de dag voor vertrek. Na 36 uur is dan eindelijk de bestemming bereikt. Dankzij de slaappillen heb ik gelukkig nog 5 uur kunnen slapen. Sydney ligt nu binnen handbereik, alleen de douane nog door voordat ik het land binnen mag komen. Dit vind ik best spannend door de beelden op T.V. van het programma Border Security Austrlia. Ze lijken hier namelijk mega streng te controleren op praktisch alles. Na de passage valt het eigenlijk allemaal reuze mee. Buiten een getrainde drugshond en een scan van de backpack kunnen we allemaal doorlopen.

De chauffeur van de shuttlebus staat al op ons te wachten. Op weg naar het hostel krijg ik de indruk dat het hier veel op de Verenigde Staten lijkt. Beelden van Miami die ik weleens op T.V. heb gezien lijken sprekend op deze stad. Wel is er sprake van een groot verschil. Hier rijden ze links, in voornamelijk Europese wagens en rekenen ze in kilometers. Kortom beschrijf ik Sydney als een Amerikaans lijkende stad bewerkt met Europese invloeden.

Aangekomen in het hostel midden in het centrum van Sydney is mijn energie op zijn laatste restjes aan het teren. Voor de reis heb ik namelijk een nacht overgeslagen waardoor slaaptekort nu toch echt parten begint te spelen. Samen met reisgenoten besluit ik nog een hapje te gaan eten. Uiteraard is de keuze voor de Mc. Donalds snel gevallen. Het eten heeft toch de nodige energie gegeven om nog even snel de straten van Sydney te ontdekken. Op mijn weg krijg ik een land voor ogen dat sfeer en rust uitstraalt. Net als Nederland komen er hier veel verschillende culturen voor. De eerste paar uur in Australië zijn een feit met nog een lange mooie tijd voor de boeg.


De tweede dag ben ik om 8 uur opgestaan. Met nog wat slaap in mijn ogen besef ik dat de eerste nacht hier een feit is. Na een snel ontbijtje vertrek ik met mijn reisgenoten naar de informatiemiddag. Hier eenmaal aangekomen bestaat het eerste gedeelte over allemaal leuke activiteiten die Australië te bieden heeft. Ook worden we op de hoogte gesteld van de gevaren die het land kent. Thuis heb ik hier ook al informatie over opgezocht. Toch zijn er nog nuttige tips uitgelegd die mij nog de nodige informatie verstrekken. De rest van de middag vervolgde zich over niet interessante zaken die hier geregeld moeten worden. Dat is weer iets voor later.

Na de informatiemiddag besluit ik nog even snel een kijkje te nemen in de haven van Sydney. Graag wil ik het bekende Operah gebouw zien. De zon is al aan het dalen en ik besluit daarom een beetje door te lopen aangezien het iets meer dan een kilometer is. Bij de haven vind ik de Harbour Bridge imposant om te zien. Omdat het Operah gebouw alleen van voor te zien is per boot of door de brug over te steken (welke behoorlijk lang is) kan ik dit nog niet matchen met de beelden van televisie. Dit staat in ieder geval nog op mijn verlanglijstje.

Stappend vanuit de zonnige haven in de schaduw van de stad is de temperatuur behoorlijk gedaald. Zo slim als ik was, heb ik alles meegenomen behalve mijn jas. Ik weet nu dat ik deze niet teveel moet vergeten en heb weer een gebruikelijk lesje bijgeleerd.

Aangekomen bij het hostel tref ik mijn reisgenoten. Samen besluiten we Sydney onveilig te maken door deel te nemen aan een kroegentocht in een party bus voorzien van discolampen, een dj en de hele ambiance eromheen. Tijdens deze tocht heb ik me goed geamuseerd met de groep, maar ook met o.a. een Nieuw-Zeelander die hier voor een weekend is om te feesten, een Oostenrijkse die een maand hier vakantie viert, Italianen die geen goed engels kennen, een Finse die vanuit Amerika nog even doorvloog naar Australië om te genieten en een Engelsman die samen met een Ier behoorlijk in de olie zit. Het is een leuke avond geweest die eindigde op een lange terugweg lopen omdat de bus al was vertrokken.


De volgende morgen hebben we uitgecheckt (omdat er gewisseld van kamer moest worden want ik heb nog 3 nachten bijgeboekt om nog een beetje te acclimatiseren). Vandaag ga ik mijn Australische C.V. opstellen en kom tot de ontdekking dat er hier een heel andere opzet is als de Nederlandse. Mijn vooraf bewerkte Nederlandse C.V. heb ik daarom ook maar niet meer gebruikt.

Na deze aan mij zelf opgelegde verplichte handelingen ben ik met Marius en Tibor (2 reisgenoten) nog even gaan genieten in de haven. Het is hier druk en het weer is ontzettend lekker. Met een temperatuur van ongeveer 30 graden heb ik niets te klagen. We genieten daarom met ons drieën nog even van een drankje in de warme stralen van de Australisch zon.

Teruglopend naar het hostel hebben we nog wat eten gekocht. Vandaag zullen we gaan koken, spaghetti bolognese om precies te zijn. Het is uitgelopen op een lekkere maaltijd waarbij onze ogen toch wat groter als onze mond blijken te zijn. Gelukkig vinden enkele reisgenoten die nog trek hebben het geen probleem om ons te helpen met de laatste beetjes. Deze avond heb ik rustig vertoefd en vind het jammer dat de dag snel geëindigd is.


Op het moment dat ik wakker wordt, heb ik geen idee hoe laat het is. Ik kijk op de klok en zie tot het al half 11 is. Ik merk dat mijn lichaam toch nog de nodige energie heeft nodig gehad om de jetlag te boven te komen. Gelukkig voel ik me voor de rest wel fit en ben naar onder gegaan voor een ontbijt.

Terug op de kamer is de Fransman die ik gister had gesproken al op weg naar Nieuw-Zeeland, de andere was ook al weg. Marius die ook bij me op de kamer ligt begint ook met ontwaken. Onder heb ik advies gekregen van een Engelsman welke plaatsen in Sydney ik zeker moet zien. Met een soort van pas kunnen we tegen een gereduceerde prijs 3 verschillende activiteiten bezoeken. Marius en ik besluiten dit te doen omdat het weer niet zo warm is als de dagen voorheen.

Op weg naar de eerste activiteit kopen we in de supermarkt een stokbroodje met kipfilet. Sydney is namelijk vrij prijzig want dit kost ons al 3 dollar per persoon. Omdat de eerste activiteit bij een andere haven ligt als de Sydney harbour, besluiten we daar ons broodje op te eten.

Na te hebben genoten van het broodje, brengen we een bezoek aan het Sydney Aquarium. Hier zitten meer dan 12.000 verschillende vissoorten. Het verschilde van hele kleine vissen en de mafste creaties tot grote haaien. Het is een prachtig aanblik omdat er grote glazen tunnels door het bassin lopen. Buiten aangekomen blijkt het al tegen 4 uur te zijn. De andere activiteiten besluiten we dan ook om morgen te doen. Het wordt dan namelijk weer slecht weer. Met een jas aan vervolgen we onze weg naar het hostel.

Aangekomen bij het hostel zitten Tibor en Anouk met 2 jongens te praten. Wij besluiten om hen te vergezellen en het blijken Australiërs te zijn. Ze zijn heel gastvrij en gezellig om mee te praten. Steeds meer reisgenoten uit Nederland komen erbij zitten. Het is gezellig en er wordt gezongen. Op een gegeven moment is het bier van de jongens op. Omdat wij hebben meegedronken hebben we bij elkaar gelegd om nog wat extra bier te halen. Samen met een van de Australische jongens ben ik naar de Liquor store gegaan om nog een tree te halen. Onderweg vragen we elkaar naar gebruiken in Nederland en Australië. Terug gekomen bij het hostel ben ik buiten bij een andere groep (een paar Duitsers en Engelsen, een Fransoos en een Amerikaan) en Anouk te gaan zitten. Hier heb ik de rest van de avond doorgebracht. Het is heel gezellig geweest, met een hoop flauwekul en geschater. Wederom is een leuke dag in Australië aan me voorbij gevlogen…